Obecnie Młodzieżowym Ośrodkiem Wychowawczym Księży Orionistów przy ulicy Barskiej w Warszawie kieruje ks. Michał Szczypek FDP. Jest on dziewiątym z kolei dyrektorem placówki.

Od 1990 roku podwaliny pod funkcjonowanie placówki wychowawczej kładł ks. Andrzej Lipiński FDP, najpierw jako współpracownik ks. Leonarda Pawlaka FDP – pierwszego dyrektora, a później jako dyrektor Domu Zakonnego i Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego. Kolejnym Dyrektorem był ks. Piotr Jasek FDP, następnie ks. Mariusz Chmielewski FDP, po nim po raz kolejny ks. Piotr, dalej ks. Tomasz Wiśniewski, ks. Adam Gołębiak i obecnie ks. Marcin Chrzęszczyk. Każdego dnia staje przed nim niełatwe zadanie kierowania gronem prawie siedemdziesięciu wychowanków i ponad pięćdziesięcioosobową kadrą wychowawców, nauczycieli oraz pracowników administracji i obsługi. W ramach Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego funkcjonuje Szkoła Podstawowa nr 174. Mieści się ona wraz z pomieszczeniami internatu w gmachu Ośrodka. Do 2019 roku działało tu także Niepubliczne Gimnazjum. Chłopcy podzieleni są na 5 grup wychowawczych. Każdej z nich przewodzi (w nawiązaniu do rodziny) jedna wychowawczyni i jeden wychowawca. Każda z grup to także jedna klasa w szkole

Istnieje również grupa chłopców, którzy po ukończeniu szkoły podstawowej, poprosili o możliwość pozostania w Ośrodku, aby wychodząc na zewnątrz – do miasta, kontynuować naukę w szkołach zawodowych. Motywy skłaniające ich do podjęcia takiej właśnie decyzji są bardzo różne: brak ku temu warunków w domu czy też w ogóle brak domu, obawa przed powrotem do demoralizującego środowiska, szansa na nowy start, którą daje im ośrodek itp. Funkcjonują oni jako grupa usamodzielnienia w naszym MOW. Do 2020 roku grupa usamodzielnienia funkcjonowała w ramach Centrum Edukacyjnego TRAMPOLINA I w Warszawie – Aninie.

Większość wychowanków po ukończeniu Ośrodka wraca do swoich miejsc zamieszkania. Placówka przymierza się do uruchomienia programu monitorującego ich losy, w ramach ewaluacji PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO TRAMPOLINA.
Są również tacy, którzy po ukończeniu Ośrodka wracają do swoich miejsc zamieszkania. Niestety ich losy są często tragiczne.
By jak najlepiej przygotować ich do podjęcia trudów życia, w placówce w klasach VII i VII Szkoły Podstawowej wprowadzone zostało przygotowanie do zawodu, wraz ze specjalnym programem uzawodowienia. W specjalnie przygotowanych pracowniach chłopcy zdobywają wiedzę teoretyczną i praktyczną w zakresie zawodów: stolarz i kucharz gastronomii.

Dni spędzone w „naszym drugim domu”, bo tak właśnie chcemy traktować to miejsce, pozornie nie różnią się od siebie. Każdy z dni powszednich wypełniają zajęcia lekcyjne w szkole, a po południu chłopcy spędzają czas wolny w grupach internatowych. Każdy z kolejno następujących po sobie dni jest jednak inny i niesie ze sobą wiele ciekawych wydarzeń.

Wpływają na to szczególnie urozmaicone zajęcia internatowe: chłopcy mogą uprawiać sport (w Ośrodku działają sekcje: tenisa stołowego, koszykówki, piłki siatkowej, piłki nożnej i siłownia), a niedzielne popołudnia spędzać na wędrówkach po Warszawie i okolicach. W naszym domu działa również teatrzyk „Orion”, ale mamy też okazje gościć prawdziwych artystów którzy specjalnie dla nas, w naszym domu, odgrywają różne przedstawienia

W piątkowe i sobotnie wieczory wszyscy spędzają czas na wspólnym oglądaniu telewizji i innych formach spędzania wolnego czasu. Chłopcy mają też możliwość korzystania z pracowni informatycznej, sali multimedialnej, sali ze specjalistycznymi stanowiskami do nauki języka obcego, siłowni oraz sali gimnastycznej. Również ogród, całe piękno wokół i czystość w domu jest wynikiem pracy i zaangażowania chłopców.

Pielęgnowaną przez nas tradycją stały się spotkania rodziców, odbywające się każdego w roku w Ośrodku. Mają one na celu nie tylko spotkanie się, czy przeżycie chwil wspólnej radości, lecz także próbę nawiązania nowych bliższych relacji rodzinnych, czy wręcz ich odbudowania tam gdzie zostały zerwane. Działanie prorodzinne stanowi bardzo ważny element pedagogiczny w stosowanym przez nas systemie wychowawczym.

Przeżywanie obchodów Dnia Patrona Ośrodka – św. Antoniego, wiąże się corocznie z organizowanym w naszym domu Mitingiem Lekkoatletycznym. Bierze w nim udział młodzież z męskich Ośrodków Wychowawczych i Socjoterapeutycznych z terenu Warszawy i okolic. Nasi wychowankowie biorą udział w wielu zawodach i turniejach sportowych, odnosząc liczne zwycięstwa.

W naszym domu pragniemy stworzyć atmosferę rodzinną, preferując jako wzór życia i wychowania rodzinę chrześcijańską, która modli się, kocha, wzajemnie akceptuje, troszczy o siebie, wspólnie próbuje rozwiązywać problemy, razem przeżywa nie tylko radości, ale również i smutki codziennego życia. Każdej niedzieli wszyscy razem gromadzimy się na wspólnej Eucharystii, ucząc się od Chrystusa jak żyć, co w życiu jest dobre, ważne i wartościowe. To wszystko staramy się przekazać naszym wychowankom.

Od 2008 roku wizja Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego rozwinęła się w duży projekt resocjalizacyjny TRAMPOLINA. W ramach tego projektu w ramach MOW Barska w latach 2009-2020 działała także Filia Ośrodka w Warszawie-Aninie – Centrum Edukacyjne TRAMPOLINA I.

Staraniem ówczesnego dyrektora MOW – ks. Tomasza Wiśniewskiego FDP, w lutym 2013 roku obiekt przy ul. Barskiej 4 wraz z przyległym do niego terenem wpisano do rejestru zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego. Dzięki wsparciu finansowemu Biura Stołecznego Konserwatora Zabytków Urzędu m. st. Warszawy w kolejnym roku osuszono fundamenty gmachu, a w latach 2015-2016 przeprowadzono prace renowacyjne elewacji, przywracające budynkowi dawną świetność. Od momentu, kiedy Orioniści na nowo odzyskali „Dom przy ul. Barskiej” i prowadzą tu placówkę resocjalizacyjną – Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy Księży Orionistów – mija trzydzieści jeden lat. Zgłębiając historię Ośrodka i spoglądając na losy jego podopiecznych zauważa się, że celem pracy w naszym domu zawsze było i jest wychodzenie naprzeciw ludzkiej biedzie i nieszczęściu młodego człowieka, a osoby pracujące w tym dziele czynią to zgodnie z duchem i charyzmatem Zgromadzenia Zakonnego Małe Dzieło Boskiej Opatrzności.